W Koklic winarni smy so 6. apryla we wóskowanju jutrownych jejkow wuspytali. Pod wěcywustojnym nawodom Terezy Handrikoweje je so nam to mjenje abo bóle radźiło - kaž mějachmy sćerpnosć a wušiknosć. Cyłkownje běše popołdnjo jara rjane w bjesadliwej zhromadnosći a přijomej atmosferje. Wutrobny dźak pilnym žonam, kiž su tež hišće z kofejom a tykancom přinošowali.